Η πατρίδα του ούζου και του σαπουνιού…

Ο τόπος μας

Η πρώτη σε πληθυσμό κωμόπολη της Λέσβου, μετά την πόλη της Μυτιλήνης, είναι το Πλωμάρι.

Το πρώτο όνομα του Πλωμαρίου ήταν Ποταμός, από το χείμαρρο Σεδούντα που το διασχίζει. Στα μέσα του 19ου αιώνα, με την εξάλειψη της πειρατείας, το μικρό ψαροχώρι άρχισε να προσελκύει κατοίκους από το ορεινό Μεγαλοχώρι (το παλιό Πλωμάρι).

Το Πλωμάρι αποτελεί λιμάνι με δυναμική τουριστική κίνηση και έχει καταγραφεί σαν η πατρίδα του ούζου και του σαπουνιού. Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική και τη ρυμοτομία του, καθώς και για το πλήθος των παλιών βιομηχανικών του κτιρίων (ελαιοτριβείων, σαπωνοποιείων, ταρσανάδων κ.τ.λ.).

Η παραγωγή του φημισμένου ούζου γινόταν αρχικά σε μικρά τοπικά αποστακτήρια, (που τα αποκαλούσαν “ρακαριά”). Μετά τα τέλη του 19ου αιώνα αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα οι ποτοποιίες, όπως και οι σαπωνοποιίες και αναδείχτηκαν σε σημαντικές βιοτεχνίες με αξιόλογη παραγωγή προς εξαγωγή, δίνοντας ώθηση στον πρωτογενή τομέα του νησιού της Λέσβου εν γένει.

Στο Πλωμάρι λειτουργεί “Μουσείο Ούζου”, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει παλιούς αποστακτήρες και άλλα σύνεργα του τρόπου παραγωγής του προϊόντος, καθώς και έγγραφα δηλωτικά των τρόπων εμπορίας και των αγορών στις οποίες εξαγόταν.

Διαδώστε το Εδώ ζεις