Ο Παντελής Ζερβός γεννήθηκε σαν σήμερα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1908 και έζησε 74 χρόνια (πέθανε 22 Ιανουαρίου 1982).Μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Αυτό δεν τον εμπόδισε, όμως, να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν το 1935.
Ο κινηματογράφος μπήκε στην ζωή του το 1943, στην πρώτη ταινία της Φίνος Φιλμ, «Η Φωνή της Καρδιάς» και η καριέρα του απογειώθηκε, κατακτώντας σπουδαίες διακρίσεις και μεγάλη αγάπη από το κοινό.
Περισσότερες από 70 ήταν οι συμμετοχές του σε ταινίες, με κυρίαρχη στο έργο «Μανταλένα» του 1960, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου, υποδυόμενος τον Ιερέα Παπά-Φώτη, για τον οποίο ρόλο απέσπασε, το Α΄ Βραβείο 2-ου Ανδρικού Ρόλου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960.
Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου (δεκαετίες ’50, ’60 και αρχές ’70) έπαιζε συνήθως το χαρακτήρα του χωροφύλακα, του πατέρα, του δημάρχου-κοινοτάρχη ή του μέντορα των πρωταγωνιστών, όπου παρουσιαζόταν ως παραδοσιακός και αυστηρός, αλλά πάντοτε δίκαιος και καλός.
Η ζωή όμως του επιφύλαξε ένα… δυνατό χτύπημα στην καρδιά… Είχε τρεις κόρες, εκ των οποίων η μία σκοτώθηκε στο σεισμό της Σαντορίνης το 1956, σε ηλικία 12 ετών. Ενημερώθηκε ενώ είχε παράσταση…
Βγήκε στη σκηνή και έπαιξε κάνοντας τον κόσμο να γελάσει. Όταν τελείωσε, υποκλίθηκε, τον χειροκρότησαν, ξαναβγήκε στη σκηνή, υποκλίθηκε ξανά και όταν σταμάτησαν τα παλαμάκια μπήκε στο καμαρίνι του και εκεί σωριάστηκε λιπόθυμος.
Το δράμα όμως είχε και συνέχεια, όταν μετά από τρία χρόνια έγινε η εκταφή, διαπιστώθηκε πως το κοριτσάκι είχε θαφτεί ζωντανό. Το κατάλαβαν γιατί ο σκελετός του παιδιού δεν ήταν ανάσκελα, αλλά στο πλάι και με το στόμα ανοικτό.
Προφανώς είχε τραυματιστεί και όταν συνήλθε προσπάθησε να πάρει ανάσες, αλλά πέθανε από ασφυξία…
Ο Παντελής Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του αυτό το μυστικό, ακόμα και από τη γυναίκα του. Το εξομολογήθηκε λίγο πριν το τέλος του σε κάποια συνέντευξη.
“Εκείνες τις τραγικές ημέρες στο νησί, όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε, τον έθαβαν”, όπως είχε πει…
Δείτε το αφιέρωμα της Finos Film
Ένα like φέρνει... χαμόγελα