Και όμως το διάσημο αυτό έργο ζωγραφίστηκε δύο φορές… Το… μυστήριο που έλυσαν οι ιστορικοί τέχνης

Εμπνεύσεις... τέχνης

Βλέπετε το διάσημο έργο «Παιδική συναυλία» του ζωγράφου Γεώργιου Ιακωβίδη που απασχόλησε έντονα τους ιστορικούς τέχνης. Και αυτό γιατί ο πίνακας που εκτέθηκε το 1896, στη διάρκεια των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα είχε διαφορές από τον πίνακα που διαθέτει σήμερα η Εθνική Πινακοθήκη.

Στον πρώτο πίνακα τα χρώματα ήταν πιο ψυχρά, πιο γκρίζα. Σε συζήτηση που διασώζεται μεταξύ Ζαχαρία Παπαντωνίου και του Ιακωβίδη ο δεύτερος ανέφερε πως η αρχική σύνθεσή του ήταν ψυχρή και θέλησε να την κάνει πιο θερμή.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο της Εθνικής Πινακοθήκης έδειξε βάσει χημικών αναλύσεων των χρωμάτων και του τρόπου τοποθέτησής τους πως το έργο επαναλήφθηκε. Τα χρώματα είναι ίδια και στα δύο αποτμήματα, οι ακτινογραφίες έδειξαν πως ο μουσαμάς του πίνακα της Εθνικής Πινακοθήκης δεν είναι κομμένος, γιατί διαπιστώθηκε ότι στο γύρισμα του τελάρου δεν υπάρχουν κάτω από το λευκό τελείωμα άλλα χρώματα.

Το έργο φέρει την υπογραφή “Γ. Ιακωβίδης 1900” και το “G. Jakobides”, που μόλις διακρίνεται κάτω από την ελληνική υπογραφή, φαίνεται πως ήταν μια πρώτη ξενόγλωσση υπογραφή, τοποθετημένη από τον καλλιτέχνη γιατί επρόκειτο να σταλεί το έργο στο Παρίσι. Αυτή η υπογραφή αντικαταστάθηκε όταν ο πίνακας αγοράστηκε από την Εθνική Πινακοθήκη, το 1911.

Στον πίνακα αυτό απεικονίζεται το εσωτερικό ενός δωματίου, μισοελληνικού-μισογερμανικού κατά τον Λιδάκη- ενός γερμανικού εξοχικού σπιτιού (αφού ο τύπος της καρέκλας και της σκάμνας αλλά και οι πολλές γλάστρες είναι ασυνήθιστες στην Ελλάδα) όπου μια ομάδα παιδιών σχηματίζει μια αυτοσχέδια ορχήστρα. Οι νεαροί κρατούν τύμπανο, σάλπιγγα και ένα ποτιστήρι. Με πολύ σοβαρότητα θέλουν να διασκεδάσουν το κοριτσάκι το οποίο υποβασταζόμενο από τη μητέρα του απλώνει τα χέρια του προς τα παιδιά.

Το 1900 στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού θεωρήθηκε το σημαντικότερο έργο της Ελληνικής συμμετοχής και βραβεύθηκε με χρυσό μετάλλιο.

Διαδώστε το Εδώ ζεις