Πεθαίνουν στις θάλασσές μας τα όστρακα… Τα αίτια που προκαλούν συνθήκες στρες σε μύδια και στρείδια

Φωνές αγωνίας και ανησυχίας εκπέμπουν οι καλλιεργητές οστράκων, καθώς  βλέπουν να καταστρέφονται περιοχές στα παράλια της βόρειας Ελλάδας, όπου καλλιεργούνται μύδια, γυαλιστερές, κυδώνια, αχιβάδες και στρείδια, σχεδόν το 90 % της ελληνικής παραγωγής.

Όπως σημειώνουν, στην καταστροφή αυτή, συμβάλλουν μεν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις υδατοκαλλιέργειες που φαίνονται πλέον εμφανώς, αλλά αρνητικά επιδρά και η ανθρωπογενής δραστηριότητα.

Τη δυσμενή επίδραση της κλιματικής αλλαγής στις υδατοκαλλιέργειες, πιστοποιεί η σχεδόν ολοκληρωτική θνησιμότητα των υδατοκαλλιεργειών στον Θερμαϊκό κόλπο, αλλά και και σε άλλες περιοχές της βόρειας Ελλάδας, το καλοκαίρι του 2021. Τα μύδια πάνω από τους 26-27 βαθμούς Κελσίου αρχίζουν να στρεσάρονται και το καλοκαίρι του 2021 η θερμοκρασία κυμάνθηκε από 30-31 βαθμούς Κελσίου.

Όπως σημειώνουν οι καλλιεργητές, δεν είναι ακριβώς η θερμοκρασία που οδηγεί στη θνησιμότητα των οστράκων, όσο κυρίως η ένταση της διάρκειας και συχνότητας των στρεσογόνων γεγονότων -αύξηση της θερμοκρασίας του νερού- που εκδηλώνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής. Τα τελευταία χρόνια είναι συνεχώς και πιο παρατεταμένες οι συνθήκες στρες για τα όστρακα, αφού εμφανίζονται όλο και πιο συχνά τα θερμικά κύματα, που διαρκούν και περισσότερο.

Όμως, καθοριστικό στην οικολογική πίεση που δέχονται οι υδροβιότοποι, και ιδιαίτερα στον Θερμαϊκό Κόλπο, είναι το γεγονός ότι εκεί πέφτουν τα νερά από τρία ποτάμια, παρασέρνοντας από το χερσαίο έδαφος χημικές ουσίες από αρδεύσεις καλλιεργειών. Όλα αυτά μειώνουν αισθητά την αντοχή του όποιου ζωντανού οργανισμού σε κάποιο στρεσογόνο παράγοντα.