Ξέρετε άλλον υδραυλικό που να έγινε… “σερ” ; Γιατί έδωσε το όνομά του στον γιο του… Βίντεο

Σαν σήμερα, στις 7 Απριλίου του 2005, απεβίωσε ο κορυφαίος λαϊκός ερμηνευτής και συνθέτης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης,  ο “σερ” του ελληνικού τραγουδιού.

Ο χαρακτηρισμός “σερ” που τον συνόδεψε σε ολόκληρη την πορεία του προήλθε από τον Δημήτρη Ψαθά, όταν σε ένα χρονογράφημα στη στήλη του στην εφημερίδα “Τα Νέα”, με αφορμή το στίχο τραγουδιού “μια βαθιά υπόκλιση, ένα χειροφίλημα”, χαρακτήρισε με αυτό τον τρόπο τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Γεννήθηκε στο Περιστέρι Αθηνών στις 11 Δεκεμβρίου 1922, από φτωχή οικογένεια, εργάστηκε αρχικά ως υδραυλικός, ενώ παράλληλα έπαιζε κιθάρα. Στα Δεκεμβριανά κρυβόταν σε πηγάδι στο σπίτι του στο Περιστέρι. Αργότερα πήγε φαντάρος το 1945 μέχρι το 1947 όπου συμμετείχε στην ορχήστρα της Μακρονήσου με σκοπό την ψυχαγωγία των αξιωματικών. Ως συνοδός στρατιώτης κρατουμένων, σε μεταγωγή αριστερών το 1948 γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη με τον οποίο συνεργάστηκε.

Μπήκε στη δισκογραφία το 1949 σε ηλικία 27 ετών ως συνθέτης με το τραγούδι “Το καντήλι τρεμοσβήνει” σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Συνέθεσε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως τα “Του Βοτανικού ο μάγκας”, “Σε τούτο το στενό”, “Επίσημη αγαπημένη”, “Τρελοκόριτσο”, “Στου Μπελαμή το ουζερί”, “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” και πλήθος άλλων.

Η συνεργασία του με το Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και με το Μάνο Χατζιδάκι, “γέννησε” τα καλύτερα ίσως τραγούδια του. Με την ερμηνεία του στον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου χάραξε νέους δρόμους στο λαϊκό τραγούδι, ενώ σημαντική ήταν η ερμηνεία του στο «Άξιον Εστί» των Ελύτη – Θεοδωράκη.

Στο τραγούδι “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα” ακούγεται το εξής: “Ένα όμορφο αμάξι με δύο άλογα / να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω….το ένα τ` άλογο να είναι άσπρο / όπως τα όνειρα που έκανα παιδί / το άλλο τ` άλογο να είναι μαύρο / σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή”. Αυτό έγινε πραγματικότητα προς τιμήν του στην κηδεία του, καθώς έξω από το ναό που ψαλλόταν η νεκρώσιμη ακολουθία βρισκόταν μια άμαξα με ένα άσπρο κι ένα μαύρο άλογο.

Όταν κάποτε ρωτήθηκε γιατί επέλεξε να δώσει στον γιο του το ίδιο όνομα μ’ εκείνον, απάντησε “Γιατί όταν μια μέρα πεθάνω, θα ήθελα να επιστρέψει μετά την κηδεία στο σπίτι ένας Γρηγόρης Μπιθικώτσης”.

Τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο τον Ιανουάριο του 2003 με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, καθώς και με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών.

Από το αρχείο της ΕΡΤ σας παρουσιάζουμε δυο μοναδικά οπτικοακουστικά ντοκουμέντα από το 1984, χρονιά που ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης αποφάσισε να αποσυρθεί και να πραγματοποιήσει δύο μεγάλες αποχαιρετιστήριες συναυλίες, απόφαση στην οποία οδηγήθηκε μετά τον θάνατο του Βασίλη Τσιτσάνη που τον συγκλόνισε. Ο αποχαιρετισμός, ωστόσο, δεν ήταν οριστικός, αφού έκτοτε επέστρεφε είτε στη δισκογραφία είτε σε ζωντανές εμφανίσεις.