Θεωρείται από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου

Ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για το Λύκειο του Αριστοτέλη.

Είναι ακριβώς στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας (μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Βασ. Κωνσταντίνου και Ρηγίλλης), ανάμεσα σε τρία από τα εμβληματικότερα κτήριά της: το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Σαρόγλειο Μέγαρο (Λέσχη Αξιωματικών) και το Ωδείο Αθηνών.

Το 335 π.Χ., μετά από σύντομη παραμονή στα Στάγειρα, ο Αριστοτέλης επέστρεψε στην Αθήνα και ίδρυσε δική του σχολή, το «Λύκειον». Εκεί συνέχισε την επιστημονική έρευνα και τη διδασκαλία ως αντίπαλο δέος της περίφημης τότε σχολής του Ισοκράτους, αλλά και της Ακαδημίας, την οποία διηύθυνε ο Σπεύσιππος. Το «Λύκειο», η περίφημη «Περιπατητική Σχολή», ονομάστηκε αργότερα και «Περίπατος», από ένα οικοδόμημα τριγυρισμένο από στοές, όπου οι μαθητές, οι «περιπατητικοί», περπατούσαν συζητώντας θέματα που τους απασχολούσαν.

Το Λύκειο εξελίχθηκε σε ανώτατο πνευματικό ίδρυμα και έδωσε τη δυνατότητα στον Αριστοτέλη να γράψει εκεί τα σημαντικότερα έργα του. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο Αριστοτέλης κατηγορήθηκε για φιλομακεδονικά φρονήματα και ασέβεια. Αναγκάστηκε να αποσυρθεί στη Χαλκίδα, όπου πέθανε το 322 π.Χ. από αρρώστια, σε ηλικία 62 χρόνων. Ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία, τη ρητορική, την ποίηση και τις επιστήμες, είχε ισχυρή ηθική συνείδηση και τόνιζε τη σημασία της επιστημονικής εντιμότητας.

H σχολή είχε αρχικά φιλοσοφικό και θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς ήταν αφιερωμένη στην λατρεία των Μουσών. Η κατεύθυνση της σχολής, μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη, βασίστηκε κυρίως στον εμπειρισμό και χαρακτηρίστηκε από ευρυμάθεια και πολυμάθεια. Σχολάρχης έγινε ο μαθητής, φίλος και συνεργάτης του, ο Θεόφραστος.