Από “σπίτι” καταληψιών, Μουσείο. Επαναφέρουν την αίγλη του εμβληματικού κτηρίου Γκίνη στο Ε.Μ.Π.

Στην αποκατάσταση κι επαναλειτουργία του εμβληματικού κτηρίου Γκίνη, στο πλαίσιο της γενικότερης ανάδειξης του συγκροτήματος Πατησίων, αποφάσισε με ομόφωνη απόφαση η Σύγκλητος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ).

Η επαναλειτουργία του κτηρίου Γκίνη στοχεύει στην πολύπλευρη ανάπτυξη εκπαιδευτικών, ερευνητικών και πολιτισμικών δραστηριοτήτων και στην ανάδειξή του ως πολύμορφου κέντρου, ανοιχτού στο σύνολο της πολυτεχνειακής κοινότητας και ευρύτερα της κοινωνίας.

Υπάρχει η σκέψη να ιδρυθεί ένας κόμβος ερευνών για τη στρατηγική αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών που αφορούν στις επιστήμες του μηχανικού σε θέματα Υγείας, Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Φυσικών Καταστροφών, σε συνδυασμό με ένα συνεδριακό κέντρο «τεχνών και επιστημών» κι ένα σύγχρονο μουσείο τεχνολογίας με εκπαιδευτικό χαρακτήρα.

Σημειώνεται ότι το κτήριο τελούσε υπό κατάληψη. Είχε προηγηθεί στο κτήριο αστυνομική επιχείρηση απελευθέρωσης του χώρου όπου  περίπου 50 μετανάστες αφρικανικής καταγωγής ζούσαν κάτω από κακές συνθήκες, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον.

Το κτήριο Γκίνη, που κατασκευάσθηκε μεταξύ των ετών 1930 και 1935, είναι διατηρητέο ιστορικό μνημείο, όπως και τα άλλα κτήρια του συγκροτήματος, στην οδό Στουρνάρη, «για κοινωνικούς, αρχιτεκτονικούς, τεχνικούς, ιστορικούς και επιστημονικούς λόγους».

Στέγασε για πολλές δεκαετίες τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών και φέρει το όνομα του καθηγητή και διευθυντή της, Άγγελου Γκίνη, που συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύγχρονου Πολυτεχνείου μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παλιά πτέρυγα οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1920, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη, μετέπειτα καθηγητή και κοσμήτορα της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, που ανέλαβε επίσης της επέκτασή του με προσθήκες και νέα πτέρυγα στις δεκαετίες του 1950 και 1960.

Έχει πέντε αμφιθέατρα των 250 θέσεων, τέσσερα από τα οποία είναι επάλληλα στη νέα πτέρυγα, πολλές μεγάλες αίθουσες με ευελιξία χρήσεων και ευρείς κοινόχρηστους χώρους γύρω από το μνημειακό κλιμακοστάσιο. Παρά την ιστορική μορφολογία του, είναι μια στιβαρή κατασκευή οπλισμένου σκυροδέματος. Μετά από τη μεταφορά πολλών Σχολών του ΕΜΠ στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, το κτήριο παρήκμασε και εφθάρη.

Ο Άγγελος Γκίνης

Ο Α. Γκίνης γεννήθηκε στις Σπέτσες. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης και από το 1912 κατείχε διευθυντική θέση στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (διευθυντής της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών, το αντίστοιχο του σημερινού πρύτανη), από την οποία συνέβαλε στην πρόοδο και στην ανάπτυξή του. Οι προσπάθειές του είχαν ως αποτέλεσµα τη δηµοσίευση του τόµου 388/1914, µε το πρώτο άρθρο του οποίου το Πολυτεχνείο ονοµάστηκε «Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο», µε ίδρυση νέων σχολών, αναδιοργάνωση των µαθηµάτων και την έκδοση κανονισµού λειτουργίας.

Ο Γκίνης συνέταξε πολλές μελέτες δημόσιων έργων και τις μελέτες όλων σχεδόν των λιμένων της Ελλάδας. Συνέγραψε πανεπιστημιακά συγγράμματα, όπως Οδοποιία, Γραφική στατική, Λιμενικά έργα και άλλα. Απεβίωσε στην Αθήνα σε ηλικία 69 ετών. Ήταν ένας από τους 39 πρώτους στην ιστορία Έλληνες Ακαδημαϊκούς, τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, που δεν εκλέχθηκαν αλλά διορίσθηκαν με τη συντακτική πράξη ιδρύσεως της Ακαδημίας, το 1926. Πέθανε το 1928 στην Αθήνα.