Εδώ… δεν πλησίαζε άνδρας. Το νησί όπου οι γυναίκες είχαν τους δικούς τους κανόνες. Εικόνες

Ταξιδεύοντας...

Στην Κω, σε αυτό το νησί των Δωδεκανήσων με την πλούσια ιστορία και τα πολλά ιστορικά αξιοθέατα που θαυμάζουν κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες, βρίσκεται ένα μοναδικό στο είδος του οθωμανικό λουτρό που εντυπωσιάζει.

Στο όμορφο αυτό νησί, στην πλατεία του διάσημου Πλατάνου του Ιπποκράτη, την προσοχή του επισκέπτη προσελκύει το οθωμανικό λουτρό (χαμάμ), γνωστό με την ονομασία «Αποθήκη του Αλατιού», το οποίο λειτουργεί σαν μουσείο από το 2010. Θεωρείται το μοναδικό αυθεντικό χαμάμ στον δωδεκανησιακό χώρο που λειτούργησε μέχρι το 1948 και είχε 9 λουτρά. Μάλιστα σε αυτό σύχναζαν μόνο γυναίκες για να χαλαρώσουν, να κάνουν το μπάνιο τους, να περιποιηθούν τον εαυτό τους και για να ανταλλάξουν απόψεις για διάφορα θέματα της εποχής εκείνης.

Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 χρησιμοποιήθηκε ως αποθηκευτικός χώρος του αλατιού που προερχόταν από τις αλυκές της Κω, εξ΄ου και η μετέπειτα ονομασία του “Αποθήκη του Αλατιού”.  Από το 1980 έως το 2008 το χαμάμ παρέμεινε κλειστό, ενώ, αφού «επιβίωσε» από διάφορους σεισμούς, ανακατασκευάστηκε και από το 2010 είναι επισκέψιμο.

Στους τοίχους του χαμάμ φιγουράρουν μέχρι και σήμερα οι κανόνες υγιεινής που οφείλουν να σέβονται οι λουόμενες.

ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΣ ΥΓΙΕΙΝΗΝ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΛΟΥΤΡΩΝ
(όπως αναγράφονται μέσα στο χαμάμ)

«Πριν εις το λουτρόν εισέλθης, έχε στόμαχον κενόν. Μετά δε το φαγητόν μην εισέλθης εις λουτρόν πριν παρέλθουν ώραι τρεις.
Προ μεν του ψυχρού λουτρού έσω όχι ιδρωμένος. Έχε δε θερμόν το δέρμα και ίνα τούτο ούτως γείνη, περιπάτει αρκετά ή γυμνάζου
επ΄ολίγον.
Προδιάθετε το δέρμα προ μεν του θερμού λουτρού δροσερόν παρά θερμόν. προ δε του ψυχρού λουτρού θαλπερόν παρά ψυχρόν.
Οταν εις λουτρόν εμβάπτης σώμα πλην της κεφαλής, έμβρεξον αμέσως ταύτην μετά ύδατος ψυχρού.
Εν ψυχρώ λουτρώ εμμένων, άμα αισθανθής τι ρίγος, έξελθε πολύ ταχέως.
Μη πλέον της ώρας μένε εν πολύ θερμώ λουτρώ.
Εξελθών εκ του λουτρού, εάν μεν εκ του ψυχρού εκσπογγίσθητι καλώς και ενδύθητι ταχέως και κατόπιν περιπάτει, ή πίε θερμόν ποτόν. Εάν δε
εκ του θερμού, αναπαύθητι ολίγον, σκεπασμένος δε μετρίως πίε δροσερόν ποτόν. Πλην βραδέως τούτο πράττε. Είτ΄ενδύθητι ταχέως. Και
της κεφαλής την κόμην αποσπόγγισον καλώς, εάν μάλιστα δεν φέρη μακράς τρίχας και δασείας. Χείρας, πόδας, κεφαλήν ως και όλον σου το
σώμα διατήρει αποσβλήτους υπό ψύχους και ανέμου.
Εάν βούλησαι να φάγης, φάγε μετά το λουτρόν, παρελθούσης μίας ώρας».