Περιοχές με κοράλλια, 7.500 ετών, κρύβουν τα βάθη του Αιγαίου… Απειλούνται με εξαφάνιση…

Στα βαθιά νερά του Αιγαίου, κρύβεται ένα μυστικό που κινδυνεύουμε να χάσουμε πριν καν μάθουμε ότι υπάρχει… Οι Κοραλλιγενείς Οικότοποι που συναντώνται από τα 70-250 μέτρα βάθος, αποτελούν κάποια από τα πιο σύνθετα και πιο πλούσια θαλάσσια οικοσυστήματα ολόκληρης της Μεσογείου. Είναι μοναδικοί σε παγκόσμιο επίπεδο και κατατάσσονται μεταξύ των ομορφότερων και πλουσιότερων σε ζωή θαλάσσιων τοπίων.

Ενδεικτικό της μεγάλης αξίας τους είναι το γεγονός ότι κάποιοι από τους κοραλλιογενείς οικοτόπους του Αιγαίου ξεπερνούν τα 7500 χρόνια σε ηλικία… Λόγω της δομικής πολυπλοκότητας που παρουσιάζουν, φιλοξενούν πλήθος ειδών μεγάλης οικολογικής, αισθητικής και εμπορικής αξίας, ορισμένα από τα οποία προστατεύονται από την Εθνική αλλά και τη Διεθνή νομοθεσία.

Οι κοραλλιογενείς οικότοποι συχνά απειλούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Η ανεξέλεγκτη αγκυροβολία, η κατάδυση με έλλειψη περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, η υπεραλίευση και τα απορρίμματα, σε συνδυασμό με την εισβολή αλλόχθονων ειδών και την αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας (λόγω κλιματικής αλλαγής), αποτελούν τις κυριότερες απειλές που μπορεί να υποβαθμίσουν σημαντικά την κατάσταση των κοραλλιγενών οικοτόπων. Η καταστροφή κρίνεται μη- αναστρέψιμη, καθώς χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα αργό ρυθμό ανάπτυξης (<1 mm / έτος).

Όμως, παρά τη μεγάλη σημασία τους δεν προστατεύονται, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν καθημερινά από μη αναστρέψιμη καταστροφή. Επιστήμονες, με σύγχρονα ερευνητικά εργαλεία, θα επιχειρήσουν να καταγράψουν αυτούς τους ιδιαίτερα σημαντικούς, αλλά και ευάλωτους θαλάσσιους οικότοπους.

Απώτερος σκοπός είναι η απαγόρευση της αλιείας με συρόμενα εργαλεία στις περιοχές όπου υπάρχουν κοραλλιγενείς οικότοποι. Αυτό αν και ήδη προβλέπεται από την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία, δεν εφαρμόζεται, ούτε στις ελληνικές θάλασσες, αλλά ούτε και σε μεγάλο μέρος της Μεσόγειου, καθώς οι αρμόδιες αρχές ποτέ δεν πρόβλεψαν να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα γεωχωρικά δεδομένα (δηλαδή χάρτες) που να ορίζουν το πού βρίσκονται αυτά τα ευάλωτα οικοσυστήματα.