Η άγνωστη αρχαία πηγή στον βράχο της Ακρόπολης, που ακόμη δεν έχει στερέψει…

Στην βορειοδυτική περίπου γωνία του βράχου της Ακροπόλεως, χαμηλότερα από το επίπεδο των σπηλαίων της Βόρειας Κλιτύος της, στην συμβολή της Οδού Παναθηναίων και του Περιπάτου, σώζονται τα κατάλοιπα μιας εκ των αρχαιοτέρων πηγών της Αθήνας, της ονομαζόμενης Κλεψύδρας. Η χρήση της εκτείνεται από στους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και τη νεότερη εποχή. Και το όνομα αυτής Κλεψύδρα Αθηνών, που υφίσταται και σήμερα… Όμως, δεν είναι ορατή αλλά το νερό της ποτίζει τα δέντρα…

Από τα νεολιθικά ακόμη χρόνια πρόσφερε το άφθονο νερό της, το οποίο οι κάτοικοί της αντλούσαν από πηγάδια. Η αρχαιότερη ονομασία της ήταν Εμπεδώ, από το όνομα της νύμφης που λατρευόταν στον χώρο. Αργότερα μετονομάστηκε σε Κλεψύδρα από το γεγονός ότι έκλεβε ένα μέρος των νερών της τους θερινούς μήνες και τα νερά αυτά μεταφέρονταν με μια υπόγεια φλέβα στο αθηναϊκό λιμάνι του Φαλήρου.

Ο Ησύχιος την αποκαλεί «κλεψίρρυτον» επειδή το νερό της για κάποια διαστήματα ρέει υπόγεια. Ο ιστορικός Ίστρος μνημονεύει και συνδυασμό με μετεωρολογική παρατήρηση, ότι, όπως ο Νείλος στην Αίγυπτο και η πηγή της Δήλου, έτσι και το νερό της κλεψύδρας των Αθηνών υψώνονταν και ξεχείλιζε όταν έπνεαν οι ετήσιοι άνεμοι, και εξαφανιζόταν όταν εκείνοι έπαυαν.

Άλλος αρχαίος σχολιαστής μνημονεύει πως η πηγή αυτή είναι απύθμενος και το νερό της υφάλμυρο. Τέλος ο Παυσανίας περιγράφει την πηγή μετά από αυτοψία: «Καταβάσι δε ουκ εις την κάτω πόλιν, αλλ΄ όσον υπό τα Προπύλαια, πηγή τε ύδατος έστι και πλησίον Απόλλωνος ιερόν εν σπηλαίω».

Σήμερα, αυτή η πηγή έχει εντοπιστεί και βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, πίσω από το μνημείο του Αγρίππα. Είναι βαθιά στο έδαφος και μπορεί να κατέβει κανείς με υπόγεια σκάλα 69 βαθμίδων. Η σκάλα αυτή καταλήγει στην υπόγεια εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στην οποία και υπάρχει φρέαρ με μαρμάρινο στόμιο, βάθους 10 μέτρων. Στον πυθμένα του φρεατίου αυτού εντοπίζεται νερό της αρχαίας πηγής, το οποίο τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να λιγοστεύει, αλλά ποτέ δεν στερεύει.

Στους πολύ αρχαίους χρόνους η πηγή αυτή ήταν μέσα στον περιτειχισμένο χώρο της Ακρόπολης. Κατά τους κλασικούς όμως χρόνους έμεινε εκτός της οχυρωματικής ζώνης, που όμως περιελήφθηκε μόλις το 1822 όταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έκτισε προμαχώνα πέριξ αυτής για την εξασφάλιση του νερού σε περίπτωση πολιορκίας. Και πράγματι χρησίμευσε για τέτοιο σκοπό το 1826 από την οποία οι πολιορκημένοι τότε Έλληνες αντλούσαν περίπου 1600 οκάδες νερού ημερησίως.