Αυτό πρέπει να το γνωρίζετε… Σε ποιες ηλικίες η γονιμότητα είναι αυξημένη και από πότε αρχίζει να φθίνει

Έρευνες καταδεικνύουν ότι υπάρχει σοβαρή έλλειψη ενημέρωσης και λανθασμένες αντιλήψεις ανδρών και γυναικών για τα όρια που θέτει η φυσιολογία του αναπαραγωγικού συστήματος και τα ηλικιακά όρια που συνδέονται με τη βιολογία γήρανσης…

Γι αυτό οι επιστήμονες ξεκαθαρίζουν, απαντώντας στις απορίες ζευγαριών:

Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, η γονιμότητα των ζευγαριών, και ιδιαιτέρως της γυναίκας, είναι αυξημένη στις ηλικίες των 25-30 ετών, και καταγράφει μια σημαντικά φθίνουσα πορεία μετά την ηλικία των 35. Μετά τα 40 έτη, η γονιμότητα φθίνει με γρηγορότερο ρυθμό, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται προβλήματα περίπου στο 50-60% των ζευγαριών που επιχειρούν τεκνοποίηση για πρώτη φορά μετά την ηλικία των 40.

Ενδεικτικά αναφέρεται από τους επιστήμονες πως στα 36 έτη υπολογίζεται πως έχει “χαθεί” το 80%, περίπου, του αποθέματος ωαρίων που έχει μία γυναίκα στη διάθεσή της. Επίσης, η υποβάθμιση του αναπαραγωγικού δυναμικού δεν αφορά μόνο τον αριθμό των ωαρίων, αλλά και τη ποιότητά τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της πιθανότητας αποβολών και χρωμοσωμικών ανωμαλιών στα έμβρυα, ειδικά μετά την ηλικία των 40 ετών.

Επιστημονικές μελέτες επισημαίνουν ότι όσο καλή και να είναι η υγεία και η φυσική μας κατάσταση δεν μπορεί να παρακαμφθεί το “ηλικιακό όριο” που θέτει η φύση στις δυνατότητες του αναπαραγωγικού συστήματος τόσο για την γυναίκα όσο και για τον άνδρα.

Μετά τα 40 έτη η πιθανότητα επίτευξης φυσικής σύλληψης σε κάθε κύκλο είναι σημαντικά μειωμένη, σε ποσοστό που υπολογίζεται να είναι μικρότερο του 5% ανά μήνα. Επιπρόσθετα, και η επιτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης μειώνεται σημαντικά μετά τα 40 έτη, με το ποσοστό επιτυχίας να είναι μικρότερο του 10%.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως οι μέθοδοι εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν μπορούν να υπερκεράσουν απόλυτα τα εμπόδια που θέτει αναμενόμενα η προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία. Τα “εμπόδια” αυτά σχετίζονται με μείωση του αριθμού και της ποιότητας των ωαρίων, αλλά και με σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας και της γονιμοποιητικής ικανότητας του σπέρματος.

Σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα η έκπτωση του αναπαραγωγικού δυναμικού του άντρα αρχίζει σταδιακά μετά τα 40 έτη, ενώ γίνεται έντονη μετά τα 45 έτη. Ωστόσο “εκφράζεται” με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στις γυναίκες, λιγότερο αιφνίδια και σε μικρότερη ένταση.