Με φυσικό ταλέντο, που διέπρεψε στο ελληνικό θέαμα πάνω από μισό αιώνα, ο Γιάννης Γκιωνάκης ανήκει στη γενιά των μεγάλων κωμικών της χώρας.
Τη δεκαετία του ‘60 εισήλθε θριαμβευτικά στο χώρο με τον ρόλο του Μπρίλη, στην κωμωδία του Σακελλάριου “Τα Κίτρινα Γάντια”, με πρωταγωνιστή τον έξοχο Νίκο Σταυρίδη και θέμα την παθολογική συζυγική ζήλια.
Το ξεκαρδιστικό ρεσιτάλ που δίνει εκείνα τα λίγα λεπτά της εμφάνισής του, ως ο “χαζούλης του χωριού” με τόση πειστικότητα, εκμεταλλευόμενος τις απίθανες ατάκες που του είχαν γράψει, θα τον κάνουν σε χρόνο ρεκόρ τον αγαπημένο κωμικό όλων των Ελλήνων.
Έτσι, μετά τον θρίαμβό του ως Μπρίλης, θα αρχίσει να παίρνει μεγαλύτερους ρόλους, αλλά για αρκετά χρόνια δεν εγκατέλειψε τους μικρούς δυνατούς ρόλους, που του έδιναν την άνεση να δείχνει το ταλέντο του και στο τέλος να κλέβει τις εντυπώσεις από τους πρωταγωνιστές, ακόμη και αν μιλάμε για κορυφαίους ηθοποιούς ή αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές.
Η ταινία “Τα κίτρινα γάντια” στην εποχή της δεν έκανε και τόσο μεγάλη επιτυχία, ενώ πλέον θεωρείται μια από τις κλασικότερες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Παρότι σήμερα η ταινία θεωρείται κλασική και μια από τις πιο αγαπημένες του ελληνικού κινηματογράφου αφού προβάλλεται πολύ συχνά από την τηλεόραση σημειώνοντας κάθε φορά υψηλή τηλεθέαση. Όταν όμως έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 12 Δεκεμβρίου του 1960 η προσέλευση ήταν αρκετά μικρότερη σε σχέση με προηγούμενες ταινίες του Αλέκου Σακελλάριου και της Φίνος Φιλμ που από την πρώτη κιόλας μέρα έκαναν ρεκόρ εισιτηρίων.
Απόλαυστε για μία ακόμη φορά την πιο ξεκαρδιστική στιγμή του Γκιωνάκη
Ένα like φέρνει... χαμόγελα