Το βαρύ τσαρούχι των Ευζώνων. Τι κρυβόταν στις φούντες. Σε βίντεο πως κατασκευάζεται

Μία εικόνα... μία αλήθεια

Ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα της στολής των Ευζώνων είναι το Τσαρούχι (υπόδημα). Στη στρατιωτική ορολογία, το τσαρούχι ονομάζεται «ταρρούχιον». Παρ’ όλα αυτά είναι ευρέως γνωστό υπό τον όρο «τσαρούχι».

Είναι εξ’ ολοκλήρου χειροποίητο, κατασκευασμένο από σκληρό κόκκινο δέρμα. Ένα ζευγάρι τσαρούχια ζυγίζει περίπου 3 κιλά, καθώς στον πάτο τους φέρουν 120 καρφιά και πέταλα. Σύμφωνα με την παράδοση, στη μεγάλη μαύρη φούντα του τσαρουχιού κρύβονταν λεπίδες, χρήσιμες για τη μάχη σώμα με σώμα.

Εκφράσεις

Τα τσαρούχια, αν και χρησιμοποιούνται σήμερα επίσημα (στην Ελλάδα) μόνο από την Προεδρική Φρουρά, ή ως τουριστικά αναμνηστικά είδη (σουβενίρ), έχουν πάρει ήδη τη θέση τους σε δημώδεις εκφράσεις όπως:

  • «έγινε η γλώσσα μου τσαρούχι», κάτι που υποδηλώνει ότι η γλώσσα έγινε σκληρή σαν τσαρούχι σε περιπτώσεις δίψας,

  • «μπήκε με τα τσαρούχια» σε προσωπικές επιτυχίες.

  • «θα σας πάρουμε με τα τσαρούχια», θα σας νικήσουμε κατά κράτος.

  • «κοιμάται με τα τσαρούχια», εκτός πραγματικότητας.

  • «βγήκε με τα τσαρούχια», παμψηφεί.

Επίσης, στην αργκό των Ευζώνων η έκφραση «σπάω το τσαρούχι» σημαίνει χτυπάω δυνατά το πόδι μου στο έδαφος, κατά τη διάρκεια του ευζωνικού βηματισμού. Στους δημοτικούς χορούς, η έκφραση «λύγισε τσαρούχι» ή «κάνε τσαρούχι» σημαίνει να λυγίσει κανείς το πέλμα του ποδιού προς τα επάνω (κατά το χαρακτηριστικό σχήμα του τσαρουχιού).

Τέλος, στην περίοδο του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 το τσαρούχι του Έλληνα τσολιά υπήρξε το πιο δημοφιλές θέμα τόσο στις γελοιογραφίες της εποχής και στις θεατρικές επιθεωρήσεις όσο και στα ευθυμογραφήματα.

Δείτε ένα ωραίο βίντεο του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων

Διαδώστε το Εδώ ζεις