Επιθυμία του να εντοιχιστεί η καρδιά του στην είσοδο του Μουσείου…

Σαν σήμερα, στις 31 Μαϊου του 1954, ο Αντώνης Μπενάκης, ιδρυτής του Μουσείου, φεύγει από τη ζωή. Επιθυμία του ο εντοιχισμός της καρδιάς του στην είσοδο του κτηρίου της οδού Κουμπάρη…

Ο Αντώνης Μπενάκης ήταν επιχειρηματίας, εθνικός ευεργέτης, πολιτικός και ιδρυτής του Μουσείου Μπενάκη. Το πάθος του συλλέγειν υπήρχε πάντοτε μέσα του. Η αδελφή του Πηνελόπη Δέλτα γράφει στον Τρελαντώνη: «Είχε πάντοτε γεμάτες τις τσέπες του με τόσους θησαυρούς. Τι δεν έβρισκες μέσα! Καρφιά, βώλους, βότσαλα, σπάγγους, κάποτε και κανένα κομμάτι μαστίχα, και πάνω απ’ όλα, το τρίγωνο γυαλί που είχε πέσει απ’ τον πολυέλαιο της εκκλησίας και που έκανε τόσο ωραία χρώματα σαν το έβαζες στον ήλιο. Ολόκληρο πλούτο είχαν αυτές οι τσέπες του Αντώνη».

Η πρώτη του μεγάλη αγάπη ήταν τα όπλα και τα εθνικά κειμήλια. Ύστερα το ενδιαφέρον του στράφηκε στη μουσουλμανική-αραβική τέχνη, τα έργα εικαστικών τεχνών και τις εικόνες. Το προσωπικό ενδιαφέρον του αδελφού του Αλέξανδρου τον ώθησε να ασχοληθεί και με την κεραμική. Κατόρθωσε σταδιακά να σχηματίσει αξιόλογες συλλογές διαφόρων περιόδων που περιελάμβαναν μεταξύ άλλων αντικείμενα αρχαίας ελληνικής τέχνης, βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου, έργα λαϊκής τέχνης, κοπτικής κ.ά.

Το 1930 δώρισε τις συλλογές του στο κράτος και εργάστηκε με πάθος για να μετατρέψει σε μουσείο την πατρική οικία της οδού Κουμπάρη, η οποία επίσης παραχωρήθηκε με πρωτοβουλία του στην ελληνική πολιτεία. Πρόσφερε το απαραίτητο οικονομικό κεφάλαιο και στις 22 Απριλίου του 1931 το Μουσείο Μπενάκη άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό.