“Ακόμα και το χειρότερο βιβλίο μπορεί να μας δώσει κάτι για να σκεφτούμε”, είχε πει η Πολωνέζα ποιήτρια, Wislawa Szymborska, που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1996.
Άραγε, αυτές οι εικόνες τι μπορεί να αποκαλύπτουν για εκείνους που έκριναν ότι πρέπει να πετάξουν σε χωματερή στα Φιλιατά εκατοντάδες λογοτεχνικά βιβλία;
Ουδείς σκέφτηκε ότι θα ήταν πολύ καλύτερο να τα δωρίσουν, είτε σε σχολεία είτε σε βιβλιοθήκες, προκειμένου να αξιοποιηθούν;
Καλό θα ήταν αυτοί οι κάποιοι να γνωρίζουν ότι η λογοτεχνία είναι ένα υπέροχο ταξίδι του νου και της φαντασίας. Η απόλαυσή του έγκειται στη διαδρομή του ταξιδιού και όχι στον καθαυτό προορισμό. Ο αναγνώστης αποκομίζει πολλά οφέλη μέσω αυτού του ταξιδιού.
Η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού βιβλίου καλλιεργεί τις πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου τη μνήμη , την αντίληψη τη φαντασία και οξύνει το νου και την κρίση του.
Το βιβλίο είναι και αγχολυτικό. Έχει παρατηρηθεί από έρευνες πανεπιστημίων ότι η ανάγνωση πριν από τον ύπνο, βοηθά το άτομο να κοιμηθεί ευκολότερα και καλύτερα. Δραπετεύει ακόμη από την τυποποιημένη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Επιπροσθέτως, καταπολεμά την κατάθλιψη. Όπως υποστηρίζουν επιστήμονες, οι άνθρωποι που διαβάζουν, κινδυνεύουν λιγότερο- συγκριτικά με τους άλλους- να νοσήσουν από το Alzheimer.
Το βιβλίο λειτουργεί ως ίαση της ψυχής και καταπραϋντικό της όποιας διαταραχής. «Διάβασε για να ζήσεις», όπως έλεγε ο Γάλλος μυθιστοριογράφος, Gustave Flaubet.
Δυστυχώς, οι νέες γενιές, όσο περισσότερο ανοίγουν τα κινητά και τους υπολογιστές, τόσο περισσότερο κλείνουν τα βιβλία. Όσο περισσότερο κολλάνε πίσω από οθόνες και την κίνηση του αντίχειρα, τόσο περισσότερο απωθούν την κριτική σκέψη και τη φαντασία τους.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αγαπήσουμε το βιβλίο. Η οικογένεια και το σχολείο οφείλει να ενδιαφερθεί για την πνευματική καλλιέργεια των παιδιών. Εξάλλου, σύμφωνα με τον Κικέρωνα, «αν έχεις έναν κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται».
Τα βιβλία, λοιπόν, στο σχολείο, στο σπίτι, στη βιβλιοθήκη…στην ψυχή μας και όχι στις χωματερές…